آتشگاه اصفهان یکی از بناهای تاریخی شهر اصفهان و همچنین از یادگارهای ایران باستان می باشد.ساخت این بنا به دوران ساسانی یا پیش از آن نسبت داده شده است.این اثر از نظر بزرگی سومین اثر موجود در شهر اصفهان است.آتشگاه اصفهان از خشت های بزرگ با ملاط خاک رس ساخته شده.
آتشگاه اصفهان یا کوه آتشگاه در غرب اصفهان در خیابان آتشگاه قرار گرفته.این بنا برروی کوهی در نزدیکی رودخانه زاینده رود قرار دارد.تپه آتشگاه از جنس سنگ های رسوبی می باشد که تراز پایینی آن در ارتفاع ۱۶۱۰ متر از سطح دریا و فراز آن در ارتفاع ۱۷۱۵ متری از سطح دریا قرار گرفته است.از نظر زمین شناسی این تپه در دوره کرتاسه تشکیل شده.
پایه های بزرگ و خشتی بنا، از میانه تپه آتشگاه آغاز می شوند و به ستون هایی محکم تبدیل می شوند که در گذشته اتاق هایی روی آنها قرار داشته است. بنایی گرد در بالای تپه وجود دارد و هیچ بنایی بلندتر از آن ساخته نشده.این بنا دارای اتاق ها و ساختمانهایی در ۴ جهت تپه بوده و این اتاق ها دارای ۸ گوشه است و در هرگوشه یک پنجره رو به بیرون دارد.
این آتشگاه در سال ۱۳۳۰ با شماره ۳۸۰ در فهرست آثارملی ایران به ثبت رسیده است.
- ۹۷/۰۲/۲۴