میدان نقش جهان معروف به میدان شاه، پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران با نام رسمی میدان امام،میدان مرکزی شهر اصفهاناست.این میدان از میدان های زیبا و تاریخی ایران می باشد. میدانی مستطیل شکل به طول ۵۰۷ متر و عرض ۱۵۸ متر در مرکز اصفهان، در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۱۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. بناهایی که در چهار طرف میدان نقش جهان قرار دارد شامل مسجد شاه،عالی قاپو،سردر قیصریه و مسجد شیخ لطف الله می شود. همچنین علاوه بر این بناها دویست حجره دوطبقه در اطراف میدان قرار گرفته که جایگاه صنایع دستی اصفهان می باشند.
میدان نقش جهان در دوره تیموریان در ابعاد کوچکتر ساخته شده و در زمان شاه عباس اول توسعه یافت و به شکل امروزی خود در آمد.برخی از ابنیه پیرامونی میدان نقش جهان در همین دوره ساخته شده است.
تا قبل ازآنکه اصفهان به پایتختی ایران صفوی برگزیده شود در این محل باغی گسترده و وسیع وجود داشته به نام «نقش جهان».این باغ محل استقرار ساختمان های دولتی و کاخ فرمانروایان آق قویونلوها و تیموری بوده است. آن زمان بخش میدانی باغ،«درب کوشک» نام داشته که در ضلع غربی میدان نقش جهان و در محل ساخت کاخ عالی قاپو قرار گرفته بوده است. بخشی از باغ نقش جهان دردوران سلجوقیان بنام به میدان «کوشک» بوده.این میدان جایگاه اعدام محکومان و همچنین برگزاری برخی از آیین های رسمی مانند جشن نوروز بوده است.
- ۹۷/۰۱/۲۶